Zostańmy w tym świecie, proszę.

Tęsknię. A w głowie mam kolejne tysiące obrazów, pejzaże, słowa, piosenki i uśmiechy, którymi obdarzasz mnie w snach. I to wszystko jest moje. Tak po prostu zamykam oczy i mam cały świat, który jest strasznie surrealistyczny. Ale lubię Cię posiadać. Znać i planować każdą Twoją wypowiedź, zmuszać Cię do uśmiechów i pocałunków, bezwzględnej miłości, gdy Ty nawet nie możesz protestować. W mojej głowie wszystko jest takie proste. Jesteś, nie możesz odejść, kochasz mnie i robisz wszystko, o czym zdążyłam dopiero zamarzyć. Akceptuję ten świat, tych ludzi, którzy w  nim żyją, którzy są tylko atrapami kartonowych manekinów. Uwielbiam. I Ciebie, i ten świat.